Bauka
Słownik staronordyjski - bauka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bauka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bauka
- að, [Swed. böka], prop. to dig, to rummage; hann b. til fiskanna, viz. in order to steal them, Grett. 137; aldri skal ek í belginn bauka, says the giant in the tale, Ísl. Þjóðs. ii. 458.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛅᚢᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- prop.
- proper, properly.
- Swed.
- Swedish.
- viz.
- namely.
Prac i autorów cytowanych:
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.