Birgja
Słownik staronordyjski - birgja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "birgja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- birgja
- ð, to furnish, provide; skal ek víst b. hann at nökkuru, Nj. 73; segir Sigurðr, at hann mun b. þá með nökkuru móti, Fær. 237; hann birgði þá ok um búfé, Ld. 144; nú vil ek b. bú þitt at málnytu í sumar, Hrafn. 9. [In the Edd. sometimes wrongly spelt with y, as it is quite different from byrgja, to enclose.]
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚱᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)