Bjarg

Słownik staronordyjski - bjarg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "bjarg"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo bjarg może oznaczać:bjarg

bjarg
n. [Ulf. bairgahei = η ορεινή; A. S. beorg; Germ. berg; lost in Engl.], rocks, precipices:
bjarg
1. neut. pl. björg, precipices (in a collect. sense), esp. on the sea-side, cp. flugabjörg, sjófarbjörg, hamrabjörg; precipices covered with gulls and sea fowls are called bjarg, e. g. Látrabjarg, Þórisbjörg, mostly in pl., BS. ii. 111, FmS. 275, Orkn. 312.
bjarg
2. sing. rock; bjargit hafði nýliga sprungit frá einum hellismunna, FmS. i. 230; vatn ór bjargi, water out of a rock, 655 xii, Nj. 264, FaS. ii. 29.
bjarg
β. in sing. it chiefly means an immense stone (cp. heljarbjarg), a boulder; hann hefir fært þat bjarg í hellisdyrnar, at ekki má í hellinn komast, FmS. iii. 223; einn stein svá mikinn sem bjarg væri, Gísl. 31; hve stór björg (pl.) at sá hestr dró, Edda 26; at svá ungr maðr skyldi hefja svá stórt bjarg, Grett. 93.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᛅᚱᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
collect.
collective.
cp.
compare.
e. g.
exempli gratia.
esp.
especially.
neut.
neuter.
pl.
plural.
sing.
singular.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back