Brigða
Słownik staronordyjski - brigða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "brigða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo brigða może oznaczać:brigða
- brigða
- ð, (mod. að), [bregða], a law term, to escheat; with acc., b. land, lönd, Grág. ii. 202 sqq.; b. e-m frelsi, to abrogate, i. 203; b. fé (of the forfeiture of a deposit), 183. In the Norse sense, vide Gþl. 295 sqq., Jb. 188 sqq., Dipl. v. 16.
- brigða
- 2. with dat. (irreg.), b. jörðu, Gþl. 300: to make void, b. dómi, 23; b. sáttmáli, Stj. 382: part. brigðandi = brigðarmaðr, Grág. ii. 204.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚱᛁᚴᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
- dat.
- dative.
- irreg.
- irregular.
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)