Bú-staðr
Słownik staronordyjski - bú-staðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bú-staðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bú-staðr
- (bóstaðr, Grág. ii. 222), m. a dwelling, abode, Fs. 31; taka sér b., to fix one’s abode, Eg. 127, Landn. 37, 56, Nj. 173.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢ-ᛋᛏᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)