Buga

Znaczenie staronordyjskiego słowa "buga"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

buga

að, to bow; in fishing for trout with nets people in Icel. say, buga fyrir, to draw the net round; but mostly used metaph. and in compds, vfir-buga, to bow down, subdue; 3rd pers. pret. reflex. bugusk, from an obsolete strong verb bjúga, baug, occurs in Eyvind, bugusk álmar, bows were bent, Fms. i. 49.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich