Bylr
Słownik staronordyjski - bylr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "bylr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- bylr
- m. pl. bylir, gen. sing. byljar or rarely byls, a squall, gust of wind; kom b. á húsit, Gísl. 22; þá er bylirnir kómu, when the squalls passed over, Fms. viii. 52.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- sing.
- singular.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)