Słownik staronordyjski - dá

Znaczenie staronordyjskiego słowa "dá"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo dá może oznaczać:

n. [the root word of deyja, dauðr].
1. catalepsy; Icel. say, liggja í dai or sem í dái, to lie motionless, without stirring a limb and without feeling pain; hann vissi þá ekki til sin longum, ok þúui þá sem hann lægi í dái, Bs. i. 336, Fas. ii. 235: falla í da, to fall into a senseless state, Bs. i. 451.
2. it is medic, used of the relieving swoon, like the sleep which follows after strong paroxysms, Fél. ix. 204; it is different from aungvit (swoon) or brotfall (epilepsy).

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

Używane skróty:

n.
neuter.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fél.
Félags-rit.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back