Döf
Słownik staronordyjski - döf
Znaczenie staronordyjskiego słowa "döf" (lub dǫf)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo döf może oznaczać:döf
- döf (dǫf)
- f., pl. dafar, the rump, Scot. doup; hér yfir skipunum uppi mættusk döfin ok höfuðit dýrsins (of a bear), Fas. ii. 172, while 510 has dausin; cp. Norse dov = rump, Ivar Aasen.
- döf (dǫf)
- 2. a kind of spear, Edda (Gl.), Akv. 4, 14.
- döf (dǫf)
- II. [cp. dafna, and Swed. däfven = moist], suck (?) and metaph. rest, in the poët. phrase, vær döf, sweet rest; milli Belindar brjósta-kúlna búið hefi eg þér væra döf, Grönd. 67; hreppa væra döf, sweet rest (of one dead), Feðga-æfi, 83 (in a verse).
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego döf może być bardziej dokładnie napisane jako dǫf.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- Scot.
- Scottish.
- v.
- vide.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- poët.
- poetically.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
- Akv.
- Atla-kviða. (A. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Grönd.
- Benedikt Gröndal.