Döggva
Słownik staronordyjski - döggva
Znaczenie staronordyjskiego słowa "döggva" (lub dǫggva)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- döggva (dǫggva)
- að or ð, to bedew; pres. döggvar, Stj. 73, 397; hon döggvaði, fætr Drottins, 655 xxxi. 2; á morni hverjum döggvir hann jörðina af méldropum sínum, Edda 7; döggðu andlit sin í tárum, 623. 58; d. hjörtu manna, Skálda 210, Hom. 45.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego döggva może być bardziej dokładnie napisane jako dǫggva.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚴᚴᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- pres.
- present.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)