Döggva

Słownik staronordyjski - döggva

Znaczenie staronordyjskiego słowa "döggva" (lub dǫggva)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

döggva (dǫggva)
að or ð, to bedew; pres. döggvar, Stj. 73, 397; hon döggvaði, fætr Drottins, 655 xxxi. 2; á morni hverjum döggvir hann jörðina af méldropum sínum, Edda 7; döggðu andlit sin í tárum, 623. 58; d. hjörtu manna, Skálda 210, Hom. 45.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego döggva może być bardziej dokładnie napisane jako dǫggva.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚴᚴᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

m.
masculine.
pres.
present.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back