Dólgr

Słownik staronordyjski - dólgr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "dólgr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

dólgr
(dolgr), m. [Ulf. renders χρεωφειλέτης, Luke vii. 41, by dulgisskula; and δανειστής, id., by dulgahaitja]:—a fiend; dauðir dólgar, ghosts, Hkv. 2. 49—verða öflgari allir á nóttum dauðir dólgar mær, en um daga ljósa—used synonymous to ‘devil,’ djöfull, Fms. iii. 200, vi. 143, x. 172 (of a giant); þar sat dólgr í hásæti, mikill ok illiligr (of witches), Fas. ii. 184; svartir dólgar, Karl. 525; sögðu at sá d. væri kominn í bygðina er þeim þætti eigi dæll viðfangs, Grett. 127; söku-dólgr, a criminal; vide dylgja.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᛚᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
m.
masculine.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back