Duna
Słownik staronordyjski - duna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "duna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- duna
- að. (cp. dynja), to thunder, give a hollow rushing sound; dunar í skóginum, Edda 30; svá skal danzinn duna, Ísl. Þjóðs. (of dancing).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᚢᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.