Eimr

Słownik staronordyjski - eimr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "eimr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo eimr może oznaczać:eimr

eimr
m. and eimi, a, m. [this word may be akin to O. H. G. âtam; Germ. athem; Fris. ethma, adema, omma; A. S. âdm,—a Scandin. contracted form would be sounded eim; Dan. em; Norse æm, Ivar Aasen]:—reek, vapour, from fire or embers, different to gufa, steam from boiling; eimr ok reykr, Stj. 58; e. ok aldrnari, vapour and fire, Vsp. 57; eim hratt, vapour gushed out, Orkn. (in a verse); eimr skaut hrími, the vapour sent forth soot, Lex. poët.: when the poets (Edda Gl.) call fire eimr, this can only be in a metaphorical sense; the sword is poët. called eimnir, m. reeking (with blood).
eimr
β. in mod. usage eimr is also used of sound, a faint sound, tune; fyrir sönglistar sætan eim, Bb. 1. 4.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛁᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Fris.
Frisian.
Germ.
German.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
poët.
poetically.
S.
Saga.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.
mod.
modern.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
Bb.
Búnaðar-bálkr.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back