Erja

Słownik staronordyjski - erja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo erja może oznaczać:erja

erja
arði, pres. er, sup. arit: mod. pres. erjar, erjaði, 2 Tim. ii. 6; [A. S. erjan; Old Engl. to ear; cp. Lat. arare, Gr. ἀρουν]:—to plough; prælarnir skyldi erja, Landn. 35, v. l., cp. FmS. i. 240; eitt nes þat fyrírbauð hann at e., löngum tíma eptir örðu menn hlut af nesinu, BS. i. 293; þér hafit arit með minni kvígu, Stj. 412: in the saying, seint sá man erja, he will be slow to put his hand to the plough, will be good for nothing, Glúm. 341.
erja
β. metaph. to scratch; hann lætr e. skóinn um legginn útan, O. H. l. 45; kom blóðrefillinn í enni Ketils ok arði niðr um nefit, FaS. ii. 126.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Engl.
English.
gl.
glossary.
Gr.
Greek.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pres.
present.
S.
Saga.
sup.
supine.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
L.
Linnæus.
metaph.
metaphorical, metaphorically.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back