Erring

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erring"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

erring

f. a brisk, hard struggle, Fbr. (in a verse).

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᚱᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich