Erta

Słownik staronordyjski - erta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "erta"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

erta
t, to taunt, tease, with acc., Rd. 302, Hkr. iii. 130, Skálda 171, Fms. vi. 323; er eigi gott at e. íllt skap, a saying, Mirm.: reflex., ertask við e-n, to tease one, Fms. ix. 506.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚱᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

acc.
accusative.
m.
masculine.
reflex.
retlexive.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Mirm.
Mirmants Saga. (G. II.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back