Far-bann
Słownik staronordyjski - far-bann
Znaczenie staronordyjskiego słowa "far-bann"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- far-bann
- n. a stopping of trade, an embargo, Eg. 403, Fms. vii. 285, ii. 127, Ann. 1243, Bs. i. 510.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛅᚱ-ᛒᛅᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)