Fegra
Słownik staronordyjski - fegra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "fegra"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- fegra
- að and ð, fegrðe, Ó. T. 1, and fegrir (pres.), Skálda 180, Eluc. 4, Hom. 149, Mork. (in a verse), cp. Fms. vi. 336: but fegraði, Fms. x. 320; fegrað (sup.), Bs. ii. 165, and in mod. usage always so, [fagr]:—to adorn, beautify, make fair; at kanna siðu manna ok fegra, to improve, better, Bs. i. 521; ekki þarf þat orðum at fegra, nothing is gained by extenuating it, Nj. 175; fegra um e-t, to mend, polish, Bs. i. 60.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚴᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- pres.
- present.
- sup.
- supine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Mork.
- Morkinskinna. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. T.
- Ólafs Saga Tryggvasonar. (E. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)