Feima
Słownik staronordyjski - feima
Znaczenie staronordyjskiego słowa "feima"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- feima
- u, f. [prob. of Gaelic origin, fjamh = fear, Armstrong], poët. a bashful girl, a young lass, in Edda 108, Gl., Rm. 22, Fms. xi. (in a verse of the year 994).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᛁᛘᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- poët.
- poetically.
- prob.
- probably.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)