Feyja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "feyja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

feyja

ð, in mod. usage inserting g, feygja, [cp. fúinn], to let decay, go to ruin; hann feyr (mod. feygir) hús niðr fyrir óræktar sakir, he lets the house decay, Gþl. 332.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚢᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich