Firna
Słownik staronordyjski - firna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "firna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- firna
- að, [Ulf. fairinon = μωμασθαι], to blame, with acc. of the person, gen. of the thing, Hm. 92, 93; firnattu mik, blame not me, Korm. 100 (in a verse); firna e-n um e-t, id., Mork. 36.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᛁᚱᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- Ulf.
- Ulfilas.
Prac i autorów cytowanych:
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Mork.
- Morkinskinna. (E. I.)