Fúinn

Słownik staronordyjski - fúinn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fúinn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo fúinn może oznaczać:fúinn

fúinn
1. part. adj. of a lost strong verb analogous to búinn, hence feyja (q. v.), rotten, esp. of a tree, also of clothes, but without the notion of stinking, Jón. 19; graut-fúinn, mauk-f., fót-f., ú-fúinn, al-fúinn.
fúinn
2. adj. rotten. Mar. 378.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
esp.
especially.
f.
feminine.
n.
neuter.
part.
participle.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back