Fúss

Słownik staronordyjski - fúss

Znaczenie staronordyjskiego słowa "fúss"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

fúss
adj. [O. H. G. funs; A. S. contr. fûs; lost in most Teut. languages except Icel. and in provincial Norse; in Icel. it is a very common word]:—willing, wishing for; in the sayings, fús er hönd á venju and þangað er klárinn fúsastr sem hann er kvaldastr: with gen. of the thing, fúss e-s, or fúss á e-t, or til e-s; or with infin., þess fús sem Guð er fúss, Skálda 169, Eg. 521; jarl var þess fúsari, the earl was minded for that, was not unwilling, Orkn. 396; þess var ek fúsastr at drepa þá alla, FmS. vi. 213; svá sem hann hafði áðr verit fúsastr til, iii. 49; görði hann fúsan at fara til Finnlands, Hkr. i. 19; Þorgils kveðsk fúsari at ríða fyrir innan, Korm. 68: absol., fúss (willingly) vil ek mína hamingju til leggja, FmS. v. 236; kveðsk hann munu eigi svá miklu fúsari undan at ríða en þeir, Ísl. ii. 361: sagði eigi þá menn er hann væri fúsari við at kaupa en þá, Nj. 40; fúst ok falt, n. G. l. i. 237; ú-fúss, unwilling: in poët. compds, víg-fúss, böð-f., her-f., warlike, martial; sig-fúss, victorious; böl-f., baleful, malignant; hel-f., murderous.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚠᚢᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

absol.
absolute, absolutely.
adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
contr.
contracted.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
infin.
infinitive.
l.
line.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
poët.
poetically.
S.
Saga.
s. v.
sub voce.
Teut.
Teutonic.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back
↑