Fúss
Fornnordisk Ordbok - fúss
Betydelsen av det fornnordiska ordet "fúss"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
- fúss
- adj. [O. H. G. funs; A. S. contr. fûs; lost in most Teut. languages except Icel. and in provincial Norse; in Icel. it is a very common word]:—willing, wishing for; in the sayings, fús er hönd á venju and þangað er klárinn fúsastr sem hann er kvaldastr: with gen. of the thing, fúss e-s, or fúss á e-t, or til e-s; or with infin., þess fús sem Guð er fúss, Skálda 169, Eg. 521; jarl var þess fúsari, the earl was minded for that, was not unwilling, Orkn. 396; þess var ek fúsastr at drepa þá alla, FmS. vi. 213; svá sem hann hafði áðr verit fúsastr til, iii. 49; görði hann fúsan at fara til Finnlands, Hkr. i. 19; Þorgils kveðsk fúsari at ríða fyrir innan, Korm. 68: absol., fúss (willingly) vil ek mína hamingju til leggja, FmS. v. 236; kveðsk hann munu eigi svá miklu fúsari undan at ríða en þeir, Ísl. ii. 361: sagði eigi þá menn er hann væri fúsari við at kaupa en þá, Nj. 40; fúst ok falt, n. G. l. i. 237; ú-fúss, unwilling: in poët. compds, víg-fúss, böð-f., her-f., warlike, martial; sig-fúss, victorious; böl-f., baleful, malignant; hel-f., murderous.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚠᚢᛋᛋ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- absol.
- absolute, absolutely.
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- contr.
- contracted.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- infin.
- infinitive.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- poët.
- poetically.
- S.
- Saga.
- s. v.
- sub voce.
- Teut.
- Teutonic.
- v.
- vide.
Verk & författare citerade:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)