Gin

Słownik staronordyjski - gin

Znaczenie staronordyjskiego słowa "gin"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo gin może oznaczać:gin

gin
n. [A. S. gin], the mouth (Germ. rachen) of beasts, Edda 42, Al. 37, FmS. vi. 165; ulfs-gin, BS. i. (in a verse), passim.
gin
COMPDS: ginfaxi, ginfjara, ginkefli, ginkeyptr, ginklofi, ginljótr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
Germ.
German.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back