Gjá
Słownik staronordyjski - gjá
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gjá"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo gjá może oznaczać:gjá
- gjá
- f., gen. gjár, acc. and dat. gjá; pl. gjár, gen. gjá, dat. gjám, mod. gjáar; [a Scandin. word, akin to gína; found in the north of Scotland in the form geo, geow: cp. Gr. χάσμα]:—a chasm, rift, in fells or crags; hrinda þeim fyrir björg eðr í gjár, Fms. ii. 238; til þess er hann kemr at gjá einni, en sú gjá gengr um eyna þvera, fyrir annan enda gjárinnar, hinu-megin gjárinnar, yfir gjána, etc., Fær. 170, 171; kasta hringinum í gjár eða vötn, Bs. i. 329; milli gjá ok gljúfra, Stj. 90; at enni efri gjánni, Nj. 224: also freq. in local names, Ahnanna-gjá, the famous rift in Thingvalla, Nj. 113, 246, 247, Sturl. i. 206, Landn. 312, v. l.; Hrafna-gjá, Brímils-gjá, Kötlu-gjá; it often denotes a rift with a tarn or pool at bottom, whereas gil is a rift with running water.
- gjá
- COMPDS: gjárbakki, gjárbarmr, gjármunni, gjárskúti.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- etc.
- et cetera.
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- gen.
- genitive.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- Scandin.
- Scandinavia, Scandinavian.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)