Görning
Słownik staronordyjski - görning
Znaczenie staronordyjskiego słowa "görning" (lub gǫrning)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo görning może oznaczać:görning
- görning (gǫrning)
- (gjörning, gerning), f. (in mod. usage masc. -ingr, Sturl. i. 217):—a doing, deed, act, Sturl. l. c., Hom. 106; góð-g., well-doing, a good deed; mis-g., a mis-deed: a written deed, freq.: in plur., Postulanna Görningar or Gjörninga bók, the book of the Acts of the Apostles, freq.; kirkja á messu-bók ok görninga, Ám. 4.
- görning (gǫrning)
- II. only in plur. sorceries, witchcraft, Fs. 37, Fms. ii. 134, v. 326, x. 136, Hom. 53, 86, N. G. l. i. 351, passim; esp. in the allit. phrase, galdrar ok g.
- görning (gǫrning)
- COMPDS: görningahríð, görningamaðr, görningasótt, görningastakkr, görningavættr.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego görning może być bardziej dokładnie napisane jako gǫrning.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱᚾᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- masc.
- masculine.
- mod.
- modern.
- plur.
- plural.
- allit.
- alliteration, alliterative.
- esp.
- especially.
- L.
- Linnæus.
- lit.
- literally.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Ám.
- Auðunnar-máldagi. (J. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)