Grefr
Słownik staronordyjski - grefr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "grefr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- grefr
- m., grefi, acc. pl., Róm. 167, [grafa], ‘a digger,’ a hoe, Landn. 141, 293, Vm. 87, Stj. 451, n. G. l. iii. 2, 10, Bk. 83: the phrase, hafa e-n í grefi fyrir sik, cp. hafa e-n fyrir grjótpál, to have another for one’s hoe, use him as a tool, Róm. l. c.: in mod. usage called járn-karl or páll.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)