Grunn-fall

Słownik staronordyjski - grunn-fall

Znaczenie staronordyjskiego słowa "grunn-fall"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

grunn-fall
n. a breaker on a shoal, Nj. 267, Eg. 405, Bs. i. 453, ii. 50.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᚢᚾᚾ-ᚠᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back