Grunn-fall
Słownik staronordyjski - grunn-fall
Znaczenie staronordyjskiego słowa "grunn-fall"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- grunn-fall
- n. a breaker on a shoal, Nj. 267, Eg. 405, Bs. i. 453, ii. 50.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚱᚢᚾᚾ-ᚠᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)