Hækill

Słownik staronordyjski - hækill

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hækill"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hækill
m. [hykjel, Ivar Aasen], a ‘hough,’ or hind-leg, of a hide; flá af heming fyrir ofan hækilinn, N. G. L. i. 209: freq. in mod. usage, but only of a skin: a nickname, Fms. ix.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛅᚴᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

freq.
frequent, frequently.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
mod.
modern.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back