Hellir

Słownik staronordyjski - hellir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hellir"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo hellir może oznaczać:hellir

hellir
m., gen. hellis, pl. hellar, (mod. pl. hellrar, hellrum, etc., vide Gramm.): [akin to hallr]:—a cave (in rocks), Orkn. 4, 28, Fs. 66, 73, Grág. ii. 131, 134, Fms. vii. 81, Grett.; hann fór upp til hellisins Surts (mod. Surts-hellir) ok færði þar drápu þá, er hann hafði ort um jötuninn í hellinum, Landn. 199, (nauta-hellir, Bs. i. 320,) passim.
hellir
COMPDS: hellis-berg (-bjarg, Grett. 164), n. a cavernous rock, Fms. x. 174, Fas. iii. 401. hellis-búi, a, m. a ‘cave-dweller,’ a giant. hellis-dyrr, f. pl. the doors of a cave, Fms. i. 211, vii. 82, 83, Orkn. 428. hellis-gluggi, a, m. the window of a cave, Fas. iii. 413. hellis-gólf, n. the floor of a cave, Fas. iii. 414. hellis-menn, m. pl. cave-men, outlaws, Landn. 61, 67, 182. Hellismanna-saga, u, f. the story of the cave-men, Ísl. Þjóðs. ii. 300 sqq., cp. also 104 sqq. hellis-munni, a, m. the mouth of a cave, Orkn. 428, Fb. i. 245. hellis-skúti, a, m. a jutting cave, Glúm. 363, Eb. 206, Bret. 104, Fas. ii. 354, Grett. 101, Stj. 124.
hellir
II. in local names, Hellis-dalr, m., Hellis-fitjar, f. pl., Hellis-hraun, n., Hellis-ey, f., Hellis-fjörðr, m., Orkn., Landn.: Hellis-firðingar, m. pl.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᛚᛚᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

etc.
et cetera.
gen.
genitive.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
cp.
compare.
f.
feminine.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Bret.
Breta Sögur. (G. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Ísl. Þjóðs.
Íslenzkar Þjóðsögur.
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back