Hjú
Słownik staronordyjski - hjú
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hjú"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo hjú może oznaczać:hjú
- hjú
- n. [for the etymology see híbýli, p. 265; the fundamental notion is family, house]
- hjú
- I. man and wife; hve þik hétu hjú, how did thy parents call thee? Fsm. 46; hjú görðu hvílu, Am. 9; er vér heil hjú heima várum, Vkv. 14; bæði hjú, man and wife, Pd. 5, 56; ef hjú skiljask (are divorced), Grág. i. 239; ef frændsemi eða sifjar koma upp með hjúm, 378; þau hjú (Herod and his queen) ollu lífláti Joans Baptizta, Ver. 40.
- hjú
- II. the domestics, family, household: mér ok mínum hjúm, Glúm. (in a verse), Grág. i. 473; lét Koðran þá skíra sik ok hjú hans öll nema Ormr son hans, Bs. i. 5; hjú ok hjörð, house-people and cattle, Þorf. Karl. 376; slíkt er mælt um hjú at öllu, Grág. i. 143; auka hjú sín, 287; þá skulu þeir ala jafnvel sem hjú sín, 445; Hildir ok hjú hans öll, Nj. 158; tók hann við trú ok hjú hans öll, id. The mod. usage distinguishes between hjú, domestics, servants, and hjón, Lat. conjuges: even in sing., dyggt hju, a faithful servant; ódyggt hjú, a faithless servant; öll hjúin á heimilinu, all the servants of the house, etc.; vinnu-hjú, servants; vinnuhjúa-skildagi (= the 14th of May).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᛁᚢ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
- etc.
- et cetera.
- f.
- feminine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- mod.
- modern.
- sing.
- singular.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Fsm.
- Fjölsvinns-mál. (A. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Pd.
- Placidus-drápa. (A. III.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)
- Vkv.
- Völundar-kviða. (A. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Þorf. Karl.
- Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)