Hjú

Norrøn Ordbok - hjú

Betydning av det norrøne ordet "hjú"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hjú kan bety:hjú

hjú
n. [for the etymology see híbýli, p. 265; the fundamental notion is family, house]
hjú
I. man and wife; hve þik hétu hjú, how did thy parents call thee? Fsm. 46; hjú görðu hvílu, Am. 9; er vér heil hjú heima várum, Vkv. 14; bæði hjú, man and wife, Pd. 5, 56; ef hjú skiljask (are divorced), Grág. i. 239; ef frændsemi eða sifjar koma upp með hjúm, 378; þau hjú (Herod and his queen) ollu lífláti Joans Baptizta, Ver. 40.
hjú
II. the domestics, family, household: mér ok mínum hjúm, Glúm. (in a verse), Grág. i. 473; lét Koðran þá skíra sik ok hjú hans öll nema Ormr son hans, Bs. i. 5; hjú ok hjörð, house-people and cattle, Þorf. Karl. 376; slíkt er mælt um hjú at öllu, Grág. i. 143; auka hjú sín, 287; þá skulu þeir ala jafnvel sem hjú sín, 445; Hildir ok hjú hans öll, Nj. 158; tók hann við trú ok hjú hans öll, id. The mod. usage distinguishes between hjú, domestics, servants, and hjón, Lat. conjuges: even in sing., dyggt hju, a faithful servant; ódyggt hjú, a faithless servant; öll hjúin á heimilinu, all the servants of the house, etc.; vinnu-hjú, servants; vinnuhjúa-skildagi (= the 14th of May).

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᛁᚢ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

n.
neuter.
m.
masculine.
v.
vide.
etc.
et cetera.
f.
feminine.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
Lat.
Latin.
mod.
modern.
sing.
singular.

Siterte verk og forfattere:

Am.
Atla-mál. (A. II.)
Fsm.
Fjölsvinns-mál. (A. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Pd.
Placidus-drápa. (A. III.)
Ver.
Veraldar Saga. (E. II.)
Vkv.
Völundar-kviða. (A. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Þorf. Karl.
Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back