Hnöggva
Słownik staronordyjski - hnöggva
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hnöggva" (lub hnǫggva)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hnöggva (hnǫggva)
- or hnyggja, a defect. strong verb; pres. hnyggr; pret. hnögg (hnaugg), Thom. 503; part. hnugginn; [akin to hníga]:—to humble, bring down, with dat.; hnyggr þú andskotum, Fms. vi. 175 (in a verse); með hnöggvanda fæti, with staggering feet, Thom. 337; skip nyghðo (i. e. hnuggu, 3rd pers. pl. pret.), the ship lay adrift (?), Fagrsk. 44 (in a verse):—part. hnugginn, bereft; miklu h., bereft of much, Gm. 51; sigri h., Fms. vii. 58 (in a verse); h. hverjum leik, Lex. Poët.: sad, dismal, downcast, svip-h., a sad countenance, freq. in mod. usage.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hnöggva może być bardziej dokładnie napisane jako hnǫggva.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚾᚢᚴᚴᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- defect.
- defective.
- freq.
- frequent, frequently.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- part.
- participle.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
Prac i autorów cytowanych:
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.