Hörund-fall
Słownik staronordyjski - hörund-fall
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörund-fall" (lub hǫrund-fall)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hörund-fall (hǫrund-fall)
- n. impotentia (?); þat má skilja festar-mál, ef h. kemr á annat-tveggja, n. G. L. i. 27, cp. ii. 320, H. E. i. 247, (a lawful cause for divorce.)
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörund-fall może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrund-fall.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᚢᚾᛏ-ᚠᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)