Hreimr
Słownik staronordyjski - hreimr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hreimr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hreimr
- m. [cp. A. S. hreâm = noise, hrêmig = noisy, hrêman = to cry; Hel. hrôm, to cry out; ream or reem is still used in Lancashire; cp. Engl. sc-ream]:—a scream, cry; óp né (h)reimr, Hom. 29; íllr h. armra sálna, 31; íllr h., FmS. vii. 84 (in a verse); orða h., Lil. 72: a nickname, Sturl. hreim-samr, adj. noisy, peevish, FaS. iii. 156.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᛁᛁᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Lil.
- Lilja. (A. III.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)