Hróf
Słownik staronordyjski - hróf
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hróf"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hróf
- n. [A. S. hrôf; Engl. roof; Dutch roef], a shed under which ships are built or kept, Ld. 34, 112, Grág. ii. 400, Landn. 30, Krók. 10 new Ed.; Þangbrands-hróf, BS. i. 14; Stíganda-hróf, FS. 28: in local names, Hróf-á, Hróf-berg (proncd. Hró-berg), Landn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᚢᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- proncd.
- pronounced.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Krók.
- Króka Refs Saga. (D. V.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)