1 HRÓF
n. [A. S. hrôf; Engl. roof; Dutch roef], a shed under which ships are built or kept, Ld. 34, 112, Grág. ii. 400, Landn. 30, Krók. 10 new Ed.; Þangbrands-hróf, Bs. i. 14; Stíganda-hróf, Fs. 28: in local names, Hróf-á, Hróf-berg (proncd. Hró-berg), Landn.