Hugna
Słownik staronordyjski - hugna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hugna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hugna
- að, to please; e-m hugnar e-t, something pleases one, one likes it, is pleased, satisfied with it; h. vel, ílla, Eg. 395, Lv. 34, Fs. 27, 138, 152, Fas. i. 220, Glúm. 355, 365, Orkn. 14, Korm. 154, Ld. 328, Band. 7 new Ed.: reflex., e-m hugnask e-t, id., Ld. 50, Ó. H. 43, Eg. 96 (v. l.), Sturl. i. 24, Str. 19.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚴᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- reflex.
- retlexive.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)