Hválfa
Słownik staronordyjski - hválfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hválfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hválfa
- d, in old writers spelt hólfa or hölfa; but hvolfa is the mod. form:—to turn vpside down, keel uppermost; sjá at þar hólfir skip á sjónum, Fb. ii. 223, as also Hb. l. c., Fbr. 103 new Ed.; þar hvolfði skip, Njarð. 376 (paper MS.); hóf upp knörr ok sneri á lopti ok kom hólfandi niðr, BS. i. 30; ok hugðu nú mundu fullkomlega yfir hólfa, it would be overwhelmed, 769.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛅᛚᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Njarð.
- Njarðvíkinga Saga. (D. II.)