Hváptr

Słownik staronordyjski - hváptr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hváptr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hváptr
m., mod. hvoptr, the cheek, Lat. bucca; kemr á kinnina ok í hváptinn, Ísl. ii. 399; mér renna hróðrmál um hvápta, Húsd.; úrakaða hváptana, Orkn. 288, Fb. i. 395: the mouth, gape, Lat. rictus, of a beast, 416, 417, 530, SkS. 52, 53 new Ed.: the phrase, gott er at hafa tvá hváptana ok sitt með hverjum mæla, FaS. ii. 429, Þorst. S. St. 51; cp. kjaptr or kjöptr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛅᛒᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
S.
Saga.

Prac i autorów cytowanych:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Þorst. S. St.
Þorsteins-þáttr Stangarhöggs. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back