Hvarf

Słownik staronordyjski - hvarf

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hvarf"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo hvarf może oznaczać:hvarf

hvarf
n. [hverfa], prop. a ‘turning away,’ disappearance: of a thing being stolen, hvörf ok stuldir, Fbr.; hvarf Iðunnar, Edda 46, Ld. 206, Band. 12 new Ed.: cp. sól-hvörf, sun-turn, i. e. the solstice. βrann hann þeim þar hvarf (mod. á hvarf), he ran out of their sight, Sturl. ii. 145; hlaupit í burt með ok runnit þeim skjótt hvarf, Bs. i. 704: in mod. usage a hill on the horizon is called hvarf; á hvarf, to go to the other side of a hill so as to be out of sight: vera á hvörfum, to waver, Skv. 3. 38. 2. shelter; því ek hefi nú leitat áðr allra hvarfa, Barl. 59; ef björn er horfinn í híði, lýsi því í fjölda manna at þat er hans hvarf (lair), n. G. l. i. 46; at-hvarf, shelter; göra sér e-n at hvarfi, to call on a friend, Fms. iv. 292.
hvarf
II. a local name for Cape Wrath in Scotland, Bs. i. 483; Hvarfs-gnipa, u, f. Cape Farewell in Greenland, A. A.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛅᚱᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
i. e.
id est.
l.
line.
L.
Linnæus.
mod.
modern.
n.
neuter.
prop.
proper, properly.
v.
vide.
f.
feminine.

Prac i autorów cytowanych:

Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
A. A.
Antiquitates Americanae. (E. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back