Hvarf

Norrøn Ordbok - hvarf

Betydning av det norrøne ordet "hvarf"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hvarf kan bety:hvarf

hvarf
n. [hverfa], prop. a ‘turning away,’ disappearance: of a thing being stolen, hvörf ok stuldir, Fbr.; hvarf Iðunnar, Edda 46, Ld. 206, Band. 12 new Ed.: cp. sól-hvörf, sun-turn, i. e. the solstice. βrann hann þeim þar hvarf (mod. á hvarf), he ran out of their sight, Sturl. ii. 145; hlaupit í burt með ok runnit þeim skjótt hvarf, Bs. i. 704: in mod. usage a hill on the horizon is called hvarf; á hvarf, to go to the other side of a hill so as to be out of sight: vera á hvörfum, to waver, Skv. 3. 38. 2. shelter; því ek hefi nú leitat áðr allra hvarfa, Barl. 59; ef björn er horfinn í híði, lýsi því í fjölda manna at þat er hans hvarf (lair), n. G. l. i. 46; at-hvarf, shelter; göra sér e-n at hvarfi, to call on a friend, Fms. iv. 292.
hvarf
II. a local name for Cape Wrath in Scotland, Bs. i. 483; Hvarfs-gnipa, u, f. Cape Farewell in Greenland, A. A.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛅᚱᚠ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

cp.
compare.
i. e.
id est.
l.
line.
L.
Linnæus.
mod.
modern.
n.
neuter.
prop.
proper, properly.
v.
vide.
f.
feminine.

Siterte verk og forfattere:

Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
A. A.
Antiquitates Americanae. (E. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back