Hvárz

Słownik staronordyjski - hvárz

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hvárz"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hvárz
= hvárts, = hvárt es, = hvárt er, pron. neut. from hvarr, q. v., either, used adverbially; hvárz … eðr, either … or; hvártz hann hefir farit til þessa eðr eigi, Grág. i. 48; h. er til sóknar eða varnar, 56; hvárz þeir eru bændr eðr griðmenn, 57; hvárz hverfa til lofs eðr löstnnar, Greg. 10; hvárz verit hafa góð eðr íll; hvárz hann er lærðr eðr úlærðr, h. hann svimr á sjó eðr vatni, Hom. (St.) passim: adding a superfluous sem, hvártz sem maðr verðr sekr at sátt eðr á várþingi, Grág. i. 121.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛅᚱᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

m.
masculine.
n.
neuter.
neut.
neuter.
pron.
pronoun.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Grág.
Grágás. (B. I.)
Greg.
Gregory. (F. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back