Hvárz
Słownik staronordyjski - hvárz
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hvárz"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hvárz
- = hvárts, = hvárt es, = hvárt er, pron. neut. from hvarr, q. v., either, used adverbially; hvárz … eðr, either … or; hvártz hann hefir farit til þessa eðr eigi, Grág. i. 48; h. er til sóknar eða varnar, 56; hvárz þeir eru bændr eðr griðmenn, 57; hvárz hverfa til lofs eðr löstnnar, Greg. 10; hvárz verit hafa góð eðr íll; hvárz hann er lærðr eðr úlærðr, h. hann svimr á sjó eðr vatni, Hom. (St.) passim: adding a superfluous sem, hvártz sem maðr verðr sekr at sátt eðr á várþingi, Grág. i. 121.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛅᚱᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- neut.
- neuter.
- pron.
- pronoun.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)