Hvellr
Słownik staronordyjski - hvellr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hvellr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hvellr
- adj. [cp. Germ. hell, hallen], shrilling, thrilling, of sound as from an explosion; hvellr hamarr, Thom. 325; hvellr lúðr, Karl. 359; hvellast óp ok skjal, Bær. 18; hveli rödd, Fas. i. 272; hvellar hurðir, Al. 70; hvellr hneri, Orkn. 448; tala hvellt, Fms. i. 215; hátt ok hvellr, Thom. 451, 478.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛁᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Bær.
- Bærings Saga. (G. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)