Hyggindi
Słownik staronordyjski - hyggindi
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hyggindi"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hyggindi
- in mod. usage a n. pl., but in old writers often a f. sing. and spelt hyggjandi, Edda (Gl.), Hm. 6, Skv. 3. 49, Fms. iv. 132, Hðm. 28, Hom., Grág. i. 176:—circumspection, wisdom, svo eru hyggindi sem í hag koma, a saying; at viti ok hyggindi, Fms. v. 342; at hyggindum, Landn. 259; at hyggindi ok réttlæti, Fms. iii. 106; vill hyggjandi (gen. sing.), out of one’s senses, Fas. i. 436 (in a verse); hyggindis-munr, Grett. 147 A.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚴᚴᛁᚾᛏᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- sing.
- singular.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)