Kaga
Słownik staronordyjski - kaga
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kaga"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kaga
- að, [kaga, Ivar Aasen; cp. Old. Engl. kyke (Chaucer); Scot. keek; Germ. kucken; Dan. kige]:—to bend forward and peep, pry, gaze; hón kagar hjá gáttinni, Fbr. 18, v. l.; kom út maðr ok kagaði hjá dyrrum, Fs. 42; kaga upp í himin, Hom. 89; hjartans augum til hans kaga, 90; köguðu til hans óframliga, Niðrst. 5; see kögla.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- Scot.
- Scottish.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)