Kjallakr
Słownik staronordyjski - kjallakr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kjallakr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kjallakr
- m. a pr. name, from Gaelic Cealloc, Landn.; whence Kjallekingar or Kjalleklingar, m. pl. the men or family of K., Eb., Landn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛅᛚᛚᛅᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- pr.
- proper, properly.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)