Klæma

Znaczenie staronordyjskiego słowa "klæma"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

klæma

d, [klám], to fall foul of; klæmdu mjök í orðum sínum Maumet ok Terrogant, (as Spenser, ‘Maumet and Termagaunt’), Flóv. 42:—mod., reflex. klæmast, to use obscene, filthy language.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᛅᛘᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich