Klé
Słownik staronordyjski - klé
Znaczenie staronordyjskiego słowa "klé"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- klé
- m., gen. kljá (kléa), pl. kljár, qs. kléar; [cp. Gr. λσία or λεία, qs. γλαία?]:—one of the stones to keep the warp straight in the old upright loom; þá er ek sló vefinn, þá féll af einn kléinn af miðjum vefnum ok tók ek upp, ok þá sá ek at kljár þeir vóru ekki nema manna-höfuð, Fms. xi. 49; manna-höfuð vóru fyrir kljána, Nj. 275. kljá-grjót, n. a weaver’s stones, Nj. 275, v. l.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛚᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- gen.
- genitive.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- qs.
- quasi.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)